تأثیر تراکم بوته و کاربرد آهن و روي بر عملكرد كمي و كيفی چاي ترش (Hibiscus sabdariffa)

چکیده

برای ارزیابی تأثیر تراکم، مصرف خاکی و محلول‌پاشی آهن و روی بر عملکرد کمی‌وکیفی چای ترش، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه زابل در سال زراعی 93-92 اجرا شد. تراکم در سه سطح دو، چهار و شش بوته در متر‌مربع، به عنوان عامل اصلی و مصرف عناصر ریزمغذی در پنج سطح، محلول‌پاشي با کلات آهن شش درصد به نسبت چهار در هزار، محلول‌پاشي با کلات روي 15 درصد به نسبت دو در هزار، مصرف خاكي کلات آهن شش درصد به میزان 50 كيلوگرم در هكتار، مصرف خاكي کلات روي 15 درصد به میزان 50 كيلوگرم و محلول‌پاشي با آب خالص به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اکثر صفات کمی شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه در بوته، وزن تر و خشک کاسبرگ و عملکرد بیولوژیک بوته تحت تأثیر تراکم معنی‌دار شدند. بیشترین وزن تر و خشک کاسبرگ در هکتار از تراکم شش بوته در مترمربع به دست آمد، به طوری که میزان کاسبرگ خشک تولیدی در تراکم شش بوته نسبت به تراکم دو بوته در مترمربع 200 درصد افزایش داشت. تأثیر مصرف خاکی و محلول‌پاشی عناصر ریزمغذی افزایش معنی‌داری را برای پارامترهای تعداد غوزه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه، تعداد شاخه فرعی، تعداد دانه در بوته، وزن تر و خشک کاسبرگ، میزان آنتوسیانین و درصد پروتئین کاسبرگ نشان داد. بر اساس نتایج به دست آمده، به نظر می‌رسد برای حصول حداکثر عملکرد کاسبرگ خشک، تراکم شش بوته توأم با محلول‌پاشی عنصر روی بتواند به عنوان تیمار مناسبی پیشنهاد گردد.